Chlamydia test Snelgids testen
Chlamydia is een infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis. Chlamydia, de meest voorkomende bacteriële SOA in de Verenigde Staten, wordt meestal verspreid via vaginale, anale en orale seks. Onbehandelde chlamydia-infectie kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, waaronder pelvic inflammatory disease (PID) en onvruchtbaarheid.
De chlamydia test wordt gebruikt om te screenen op chlamydia en om deze bacteriële infectie te diagnosticeren. Monsters die worden gebruikt voor het testen van chlamydia zijn uitstrijkjes van urine en vocht uit de vagina, baarmoederhals, keel, ogen of rectum. Afhankelijk van de plaats van mogelijke infectie, kunnen de monsters die voor het testen worden gebruikt, worden verzameld door de patiënt of zijn medische zorgverlener.
Doel van de test
Het doel van het testen op chlamydia is om te bepalen of een persoon een chlamydia-infectie heeft.
Aangezien de meeste mensen met chlamydia geen symptomen ervaren, vertrouwen artsen op screeningstests om de meeste infecties op te sporen. Screeningtests proberen gezondheidsproblemen te diagnosticeren voordat een persoon symptomen ervaart. Hoewel artsen zichzelf kunnen testen op chlamydia, omvat SOA-screening vaak het testen op meerdere SOA’s tegelijk.
Wanneer symptomen die verband houden met chlamydia aanwezig zijn, worden diagnostische tests gebruikt om chlamydia te bevestigen of uit te sluiten als de oorzaak van de symptomen van een persoon. Omdat chlamydia symptomen kan veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van gonorroe, een andere veelvoorkomende SOA, worden patiënten met symptomen van chlamydia gewoonlijk gelijktijdig beoordeeld op gonorroe.
Wat meet de test?
De chlamydia-test zoekt naar aanwijzingen voor infectie met de bacterie Chlamydia trachomatis. Er zijn verschillende soorten tests die kunnen worden gebruikt om chlamydia te detecteren, waaronder moleculaire tests, ook bekend als nucleïnezuuramplificatietest (NAAT), en celcultuur.
NAAT is de voorkeursmethode voor de detectie van Chlamydia-infectie. Dit type test detecteert het genetische materiaal (DNA of RNA) van Chlamydia trachomatis. Dit kan worden gedaan met behulp van een urinemonster of een wattenstaafje dat is genomen van een plaats van mogelijke infectie, zoals de urethra, vagina, rectum of oog.
Traditioneel duurt het een dag of langer voordat NAAT resultaten geeft, maar er zijn ook snelle chlamydia-tests ontwikkeld met behulp van NAAT-methoden. Snelle chlamydia-tests kunnen vaak binnen 30 tot 90 minuten resultaten opleveren. Snelle chlamydia-tests worden meestal uitgevoerd op urinemonsters of uitstrijkjes van vocht uit de vagina of baarmoederhals.
Hoewel veel minder vaak gebruikt, kunnen celculturen helpen bij het diagnosticeren van een chlamydia-infectie. Chlamydia-celculturen kunnen worden gebruikt bij kinderen met een vermoedelijke chlamydia-infectie, bij het evalueren van een mogelijke infectie in de anus of het rectum en wanneer de initiële behandeling voor chlamydia niet succesvol is. In deze gevallen van falen van de behandeling, kunnen artsen celculturen gebruiken om te helpen begrijpen welke behandelingen het meest effectief kunnen zijn voor de infectie van een persoon.
Andere soorten chlamydia-testen zijn beschikbaar, maar worden zelden gebruikt, gezien de nauwkeurigheid en beschikbaarheid van NAAT.
Wanneer moet ik een chlamydia test krijgen?
Aangezien de meeste mensen die besmet zijn met chlamydia geen symptomen ervaren, vertrouwen artsen op screening om de meeste gevallen van chlamydia op te sporen. Screeningsrichtlijnen variëren op basis van een aantal factoren, waaronder iemands anatomie, gezondheid en seksuele praktijken. Routinematige screening op chlamydia wordt aanbevolen voor verschillende groepen:
Vrouwen en iedereen met een vagina: mensen die seksueel actief zijn en jonger dan 25 jaar moeten jaarlijks op chlamydia worden getest, terwijl mensen van 25 jaar en ouder regelmatig moeten worden gescreend als ze een verhoogd risico hebben om chlamydia te krijgen.
Zwangere mensen: Chlamydia-testen worden aanbevolen voor alle zwangere mensen jonger dan 25 jaar en mensen ouder dan 25 jaar die een verhoogd risico op deze infectie hebben. Naast de eerste tests raden experts aan om tijdens het derde trimester opnieuw te testen voor mensen met een hoog risico op infectie. Voor zwangere patiënten met de diagnose chlamydia wordt vier weken na beëindiging van de behandeling en opnieuw binnen drie maanden vervolgonderzoek aanbevolen.
Mannen en iedereen van hetzelfde geslacht: mensen die homoseksueel of biseksueel zijn of seks hebben met andere mensen van hetzelfde geslacht moeten minstens jaarlijks worden getest. Testen om de drie tot zes maanden kan worden aanbevolen als patiënten een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van chlamydia. Routinematige screening wordt niet aanbevolen voor andere mensen met de penis, tenzij ze een verhoogd risico op infectie hebben.
Mensen met hiv-diagnose: Seksueel actieve mensen met hiv moeten worden gescreend op chlamydia tijdens hun eerste hiv-evaluatie en vervolgens ten minste jaarlijks op basis van hun risico en lokale infectiepercentages.
Bepaalde factoren verhogen het risico op chlamydia en kunnen van invloed zijn op hoe vaak een persoon moet worden getest. Risicofactoren zijn onder meer:
Seks met nieuwe partner
Meer dan één seksuele partner of een partner die seks heeft met meerdere mensen. Bij een seksuele partner is een soa vastgesteld. Testen op chlamydia worden vaker uitgevoerd bij asymptomatische mensen in omgevingen waar het infectiepercentage hoog is, waaronder vaak justitiële inrichtingen, gezondheidsklinieken voor adolescenten, militaire en seksuele gezondheidsklinieken.
Diagnostische chlamydia-testen worden aanbevolen voor iedereen met tekenen of symptomen van deze infectie. Wanneer symptomen optreden, kunnen ze pas een paar weken na blootstelling verschijnen. Tekenen en symptomen van chlamydia kunnen variëren afhankelijk van de plaats van infectie, maar kunnen zijn:
Branden tijdens het plassen
Ongebruikelijke afscheiding uit de vagina, penis of rectum, vaginale bloeding na seks of pijn tijdens geslachtsgemeenschap pijn, gevoeligheid of zwelling in de testikels of het scrotum
Anale pijn
Bij patiënten met de diagnose chlamydia wordt vaak opnieuw getest op deze infectie nadat de behandeling is voltooid. Patiënten kunnen binnen drie weken na voltooiing van de behandeling worden getest om er zeker van te zijn dat de behandeling succesvol is geweest, of ongeveer drie maanden nadat de behandeling is beëindigd, om te zien of ze opnieuw met chlamydia zijn geïnfecteerd.
Hoe de Chlamydia test te doen?
Chlamydia-onderzoek wordt meestal besteld door een arts. Bij mensen zonder symptomen kan een arts hun risico evalueren en een geschikt screeningschema aanbevelen. Als een patiënt symptomen van deze infectie heeft, zal de arts tests bestellen om chlamydia te diagnosticeren of uit te sluiten. Testen op chlamydia kunnen worden uitgevoerd in een ziekenhuis, dokterspraktijk, gezondheidskliniek of gemeenschapsgezondheidsprogramma.
Kan ik het examen thuis doen?
Er zijn tests beschikbaar om chlamydia thuis op te sporen. De meeste chlamydia-tests voor thuis zijn zelfverzamelingskits, waarmee u thuis een uitstrijkje of urinemonster kunt krijgen en dit per post naar het laboratorium kunt terugsturen. Als een chlamydia-test thuis een positief resultaat oplevert, kan de arts bevestigende tests voorstellen met een laboratoriumgebaseerde methode.
Hoeveel kost de test?
De kosten van een chlamydia-test variëren op basis van verschillende factoren. Chlamydia-testen kunnen worden betaald door de ziektekostenverzekering op verzoek van een arts. Omdat gezondheidsplannen variëren, is het belangrijk dat patiënten de kosten van het testen, inclusief eventuele vergoedingen of eigen risico’s, bespreken met hun gezondheidsplan.
Voor patiënten zonder dekking van de ziektekostenverzekering, kunnen de kosten van de test de kosten van een kantoorbezoek en monsterafname omvatten, evenals vergoedingen voor technici. Testen kunnen ook gratis of tegen lage kosten beschikbaar zijn via gemeenschapsorganisaties en lokale gezondheidsafdelingen.
Een chlamydia-test doen
Chlamydia-testen worden vaak gedaan met behulp van een urinemonster of een uitstrijkje van vocht dat is verzameld op de plaats van mogelijke infectie. De patiënt of zijn medische professional kan zowel urine- als genitale uitstrijkjes verzamelen.
Voor de test
Alvorens een chlamydia-test te doen, moeten patiënten alle noodzakelijke voorbereidingen bespreken met hun arts of de zorgverlener die de test uitvoert. Afhankelijk van het type monster dat nodig is, kunnen patiënten worden geïnstrueerd om 24 uur voor de test geen vaginale crème te gebruiken, de dag voor de test geen antibiotica te nemen of 2 uur voor de test niet te plassen.
Tijdens de test
Als een uitstrijkje nodig is, zal een medische professional een wattenstaafje of borstel gebruiken om vloeistof op te vangen van de plaats van vermoedelijke infectie, vaak de vagina of urethra. Patiënten kunnen enig ongemak ervaren bij het afnemen van het wattenstaafje, maar de procedure is meestal erg kort. Patiënten kunnen ook instructies krijgen van hun arts over hoe ze zelf de uitstrijkjes moeten afnemen.
Om een urinemonster te verzamelen, krijgen patiënten de instructie om te urineren in een steriele beker die door een zorgverlener wordt verstrekt. Urinemonsters van de eerste vangst worden gebruikt om te testen op chlamydia, wat betekent dat patiënten twee uur voor de test niet moeten plassen en moeten proberen het eerste deel van hun urinestraal op te vangen. Het verzamelen van een urinemonster duurt meestal enkele minuten.
Na test
Omdat chlamydia op andere mensen kan worden overgedragen, is het belangrijk om af te zien van seks totdat er een negatief testresultaat is verkregen. Patiënten met positieve testresultaten moeten met hun arts overleggen over maatregelen om verspreiding van de infectie te voorkomen en het risico op herinfectie in de toekomst te verminderen. Er zijn geen andere voorzorgsmaatregelen of beperkingen nodig na het doen van de chlamydia-test.
Chlamydia-testresultaten
Chlamydia-testresultaten zijn vaak binnen 24 uur beschikbaar nadat het testmonster is afgenomen. Bij een snelle chlamydia-test kan het resultaat binnen 30 tot 90 minuten worden teruggestuurd. Chlamydia-celkweek duurt enkele dagen extra omdat de bacteriën in het laboratorium moeten worden gekweekt.
Patiënten kunnen hun chlamydia-testresultaten ontvangen tijdens een vervolgafspraak met de zorgverlener die de test heeft uitgevoerd, via de telefoon of via een elektronisch medisch dossier.
Interpretatie van de testresultaten van de Chlamydia test
Chlamydia-testresultaten worden meestal als positief of negatief gerapporteerd, wat aangeeft of er aanwijzingen waren voor infectie veroorzaakt door Chlamydia trachomatis-bacteriën.
Een positieve test geeft aan dat een patiënt een bestaande chlamydia-infectie heeft die behandeling met antibiotica vereist. Na een positieve testuitslag moet ook de seksuele partner van de patiënt op chlamydia worden getest.
Een negatieve chlamydia-test betekent dat er geen aanwijzingen zijn voor een chlamydia-infectie op het moment dat het testmonster werd afgenomen.
Zijn de testresultaten nauwkeurig?
Hoewel het testen op chlamydia een belangrijke manier is om deze veelvoorkomende SOA te vinden en te behandelen, kunnen de testresultaten worden beïnvloed door:
- gebruik van antibiotica binnen enkele dagen voor de test
- urineren binnen een uur na monstername
- Vaginale ablatie binnen 24 uur na de test
- onjuiste monsterafname
- Besmetting van rectale monsters met uitwerpselen
Heb ik vervolgonderzoeken nodig?
De keuze of vervolgonderzoek nodig is, hangt af van de behoefte van de patiënt.
Als een patiënt negatief test op chlamydia ondanks tekenen van de aandoening, kan een arts een vervolgtest aanbevelen om de oorzaak van hun symptomen te bepalen. Patiënten met negatieve chlamydia-testresultaten moeten ook bespreken hoe vaak SOA-screeningtests in de toekomst nodig zijn.
Positieve testresultaten vereisen een vervolgonderzoek op chlamydia na een bepaalde periode:
De meeste patiënten worden ongeveer drie maanden na voltooiing van de behandeling opnieuw getest. Deze methode van follow-up kan ervoor zorgen dat een patiënt niet opnieuw is geïnfecteerd.
Sommige patiënten ondergaan drie weken na de behandeling follow-uptests om te bevestigen dat de bacteriën zijn geëlimineerd. Deze test is niet voor alle patiënten vereist, maar wordt aanbevolen voor zwangere mensen om chlamydia te behandelen.
De keuze voor vervolgonderzoek is gebaseerd op de specifieke situatie van de patiënt en een arts kan de voor- en nadelen van elke benadering het beste uitleggen.
Vragen voor uw arts over testresultaten
Het kan nuttig zijn om uw arts vragen te stellen om meer te weten te komen over de resultaten van uw chlamydia test. Nuttige vragen kunnen zijn:
- Wat is de uitslag van mijn chlamydia-test?
- Heeft mijn test gecontroleerd op andere soa’s?
- Heb ik een behandeling nodig op basis van mijn resultaten?
- Hoe kan ik met mijn seksuele partner praten over chlamydia?
- Wanneer en hoe vaak moet ik me laten testen op soa’s?
Voor meer informatie, Lees Essentiële Feiten Die U Moet Weten Over Chlamydia Test
